Posts
_thumb.jpg)
ANF ZÜRİH / Bu yıl ikincisi düzenlenecek olan Zürih Kürt Film Festivali 18 Eylül'e başlıyor. Kürt filminin gösterileceği festival 6 gün sürecek.
|
Wednesday, September 17, 2008
Zürih Kürt Film Festivali başlıyor
![film[1]](http://lh5.ggpht.com/presskurdland/SNGBs3BwIjI/AAAAAAAAA0w/8LYepi7Pk2E/s1600-h/film%5B1%5D%5B8%5D.jpg "film[1]")
Kürt Örgütleri´nden BM Güvenlik Konseyi Başkanlığı´na mektup
Avrupa çapında faaliyetlerini sürdüren demokratik Kürt örgütleri, Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi Başkanlığı´na yazdıkları bir mektupla, Türk Devleti´nin üyelik başvurusunu desteklememelerini istedi. KOMKAR´ın girişimleri sonucu 18 Kürt örgütü tarafından, İngilizce, Almanca, Kürtçe ve Türkçe olmak üzere 4 dilde hazırlanan mektup, BM Güvenlik Konseyi Başkanlığı´nın yanı sıra, Avrupa ülkeleri dişişleri bakanlıkları ile AB üyesi parlamenterlere de gönderildi.
Bilindiği gibi Türkiye, BM Güvenlik Konseyi üyelik başvurusu için ABD, Avrupa ve Arap devletleri nezdinde kulis faliyetlerinde bulunuyor. Kürt örgütlerinin mektubu aşağıdaki gibidir: „Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi Dönem Başkan Sayın Michel Kafando, Sayın Başkan, Alınan bilgilere göre Türkiye, Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi üyeliğine seçilmek için, başvuru hazırlığı yapmaktadır. Bu nedenle, Amerika, Arap ülkeleri ve AB üyesi ülkeler arasında yoğun bir kulis faaliyeti başlatmış bulunmaktadır. Siyasal alanda Birleşmiş Milletler’in yürütme organı olarak işlev gören BM Güvenlik Koseyi´nin görevleri şöyle belirlenmiştir: - Birleşmiş Milletler'in amaç ve ilkelerine uygun biçimde barış ve güvenliği korumak. - Uluslararası bir anlaşmazlığa yol açabilecek her türlü çekişmeli durumu soruşturmak. - Uluslararasında çekişmeli konularda anlaşma koşullarını önermek. - Silahlanmayı denetleyecek planlar hazırlamak. - Barışa karşı bir tehlike veya saldırı olup olmadığını araştırarak, izlenecek yolu önermek. - Saldırganlara karşı askeri birlikler kurarak önlemler almak. Bizler, aşağıda isimleri bulunan kurumlar olarak, Türkiye Cumhuriyeti Devleti´nin bu önemli görevleri yerine getirebileceği inancında değiliz. TC Devleti kuruluşundan bu yana, vatandaşı olan 25 milyon Kürdün varlığını ret ve inkar etmiştir. Kürtleri yok saymış ve yok etmeye kalkmıştır. Bu nedenle, dünyada eşi benzeri görülmeyen bir yasak, baskı ve imha politikası izlemiştir. Bu politika aynı zamanda, Kürtlerin dışındaki toplumsal muhalefet gruplarını da ciddi şekilde etkilemektedir. Türk emekçilerine, Alevilere, Hıristiyanlara, Yezidilere, kadınlara ve yoksul halka yönelik baskı ve şiddet politikasında da, ciddi bir değişiklik yapılmamıştır. Geçmişten bugüne, Türk Devleti’nin bu politikasına karşı çıkanlar, toplu katliamlarla yüz yüze gelmiştir. Binlerce aydın işkence görmüş, zindanlarda çürütülmüştür. Binlerce Kürt köyü ve yerleşim alanı yakılıp yıkılmış, tarla, mera ve ormanlar yakılmış, binlerce Kürt aile sürgüne yollanmış ve yüzü aşkın Kürt ulusal önderi idam edilmiştir. Tüm bu uygulamalara karşın Kürt halkı tarih boyunca, insani ve ulusal hakları için direnmeye, baş kaldırmaya ve gerektiğinde savaşmaya devam etmiştir. Acılar ve yıkımlarla dolu bu zorlu mücadele sonucunda Türk yöneticileri, Kürt varlığını kabul etmek zorunda kalmışlardır. Ama, Kürtlerin insani ve ulusal hakları hala ayaklar altında çiğnenmektedir. Türk Devleti, 20 yıldan bu yana, Kürtlere karşı bazen açık, bazen de kapalı bir savaş yürütmektedir. Türk Devleti, bu savaşı yalnızca kendi sınırları içerisinde sürdürmemektedir. Gerek havadan, gerekse karadan sık sık sınır ihlalleri yapmakta, Irak devleti sınırları içerisinde kalan Kürdistan topraklarındaki sivil yerleşim yerlerini bombalamakta, kara harekatlarıyla halkın yaşamını tehdit etmektedir. TC Devleti, mirasçısı olduğu Osmanlı İmparatorluğu döneminde gerçekleştirilen ve 1,5 milyon insanın katledilmesi ile sonuçlanan Ermeni soykırımını hala kabul etmemektedir. TC Devleti, Avrupa Birliği üyesi Kıbrıs´ta bulundurduğu askeri varlığını, tüm uluslararası çağrılara rağmen sona erdirmemekte ve işgalci konumunu sürdürmekte ısrar etmektedir. TC Devleti, komşularına karşı, düşmanlık sınırına varan bir gerilim politikası izlemektedir. Üye olmak istediği AB’nin önüne koyduğu Kopenhag Kriterleri´ni yaşama geçirmemek için, direnmeye devam etmektedir. Yukarıda sıraladığımız örneklerden de açıkça anlaşılacağı gibi, bugünkü konumuyla TC Devleti´nin BM Güvenlik Konseyi´nin yükümlülüklerini yerine getirmesi mümkün değildir. Bu nedenle de TC Devleti´nin BM Güvenlik Konseyi´ne üye olmasının doğru olmayacağı inancındayız. Gerekli duyarlılığı göstereceğiniz umuduyla, durumu bilgilerinize arz ederiz. Saygılarımızla... 17.09.2008
Kirmanci (Zazaki) Dil ve Kültür Enstitüsü-IKK/Berlin” |
![komkar_logo[1]](http://lh5.ggpht.com/presskurdland/SNGAUAsDyZI/AAAAAAAAA0o/dL3GtA4xjZ0/s1600-h/komkar_logo%5B1%5D%5B2%5D.jpg "komkar_logo[1]")
Kürd Tarih Kurumu
Bu anlamda benzer bir mantığı bendeniz de Kürdlerin ciddi ve saygın bir Tarih Kurumu´na ihtiyaçları olduğunu yıllardır iddia eder dururum, artık bunu da konuşmanın vakti geldi derim. Bu haliyle bile az sayılmayacak Kürdoloji Enstitülerini ciddiye alıp Kürd tarihi ile ulusal veya uluslararası saygınlığı olabilecek samimi ve kapsamlı eserler verdiklerini söylemek için insanın tarih bilincinin sıfırın altında olması gerekir. Bu anlamda salt tarihimiz ile ilgilenen ciddi ve bilimsel bir yapılanma kastedilen. Saygın bir Kürd aydını benim “Kürd Aydınlanması” bunun ışığı gibi iddialarımın aşırı duygusal, rasyonalizmden uzak, olmayan bir şeyi zorlayarak varmış gibi iddia ettiğimi ileri sürer durur. Oysa ben Kürd Aydınlanması´nın ışığını tabiki Kürdistlanlı politikacılardan, hareketlerden görmedim, almadım, öğrenmedim, yenilgiler psikozundan da, saçma sapan yalancı teoriler üretmek insanı gülünç duruma düşürür. Ama ortada mevcut bir ışığı, aydınlanmayı görmemek için de illa da kör olmak gerekmez. Konuyu biraz açmaya çalışayım o ışık nerede, merak edip arayanlar onu nerede bulabilirler: Tanıyanlar bilir bilmez bugüne kadar yazmış olduğum 11 kitabımın henüz yayınlanan ilki Kürd tarihinden kendimce önemli gördüğüm şahsiyetlerin portrelerini anlatan ve bilerek ve isteyerek Almanca yazmış olduğum Kürd Tarihinden İnsanlar (Menschen aus der Geschichte der Kurden) idi. Kitabın kapağını yayınevi kendi hazırladığından, ki onlar bile Kürtlerin bayrağını bilir iken, tanıdığım o kadar entelektüel geçinen Kürd sırf bu kapaktan dolayı kitabı ya yok saydı, ya görmezden geldi, okumadı, okutmadı, hala bugün bile yokmuş muamelesi yapar. 8. yy´dan 19. yüzyıla kadar kendimce önemli gördüğüm hemen her yüzyıldan bir örnekle Kürterin tarihe nasıl önemli şahsiyetleri ile damgalarını vurduklarını göstermeye çalıştım. Her ortaya çıkan sesi onur saydım, ve gelecek kuşakların bu tarihe buralarda sahip çıkmalarını örnek olsun diye bura dili ile yazdım. Hemen mevcut her Kürdistani kurum ve yapıya kitap ile ilgili, tanıtma, toplantı, okuma, konuşma gibi önerilerle gittiğimde aldığım tek tepki olumsuz yanıtlar oldu. Ki bu bende ve bana işin özünün asıl muhabbetin kesinlikle Kürtlük, Kürdistan, geçmişimiz, geleceğimiz olmadığını çok kolay ve basit bir şekilde gösterdi. Tabi ki bu ilgisizlik ve tepkisizlik beni daha bir kamçıladı, ben de Kürd tarihine daha bir girer oldum. Ve adı geçen, savunduğum, büyük harflerle iddia ettiğim Kürd Aydınlanması´nın ışığının Kürtlerin tarihlerinin derinliklerinde olduğunu keşfettim. O ışığı arayan Kürd tarihinin insanlık kadar eski hemen her evresinde görebilir. Kürt tarihi deyince akla Şerifxan, Mehmet Emin Zeki Bey dışında kimse gelmez. Yeni dönemde ise ciddi olarak E. Xemgin, ve Tori´nin dışında iki isim daha yoktur. Tabi ki tek tük, belirli dönemleri, isyanları, kesiti anlatan bazı eserleri yaratıcı Kürtler vermiyor değil, ama yetersiz den öte, her türlü bütünlüğe uzak ve o herkesin yararlanması gereken ışığın parıltısını yansıtmakta yetersiz. Aynen sanatçıların kurumlaşma ihtiyacı gibi, Kürd Aydınlanması´nın ışığını merak eden, arayan ona ihtiyaç duyan insanların onu bulabilecekleri yıkılmaz, ve her türlü politik yalpalanmayı atlatabilecek en önemli kuruluşu bir an önce gecikmeksizin kurulması gereken Kürd Tarih Kurumu olacaktır. |
TSK birlikleri sınır kapısından İran'a geçti
HAKKARİ (DİHA) - Yoğun askeri sevkiyatın sürdüğü Hakkari'de yüzlerce asker Esendere Sınır Kapısı'ndan İran'a geçti. Dünden itibaren Hakkari'nin Federal Kürdistan Bölgesi'nde bulunan sınır noktalarına yoğun askeri sevkiyat yapılırken, son olarak minibüslerle yüzlerce asker ve korucu Esendere Sınır Kapısı üzerinden İran'a geçti. İran'a geçen askerlerin Urmiye'ye bağlı Sero Köyü'ne yerleştiği öğrenildi. Yerel kaynaklar, birliklerin Şehidan ve Hakurki bölgesine doğru gidebileceklerini iddia etti.Rojaciwan |
TZPKurdi ve Azadiya Welat’tan Dilbihar’ın tutuklanmasına tepki
‘TUTUKLANAN KÜRTÇEDİR’ Dılbahar'ın Kürtçe'ye büyük katkılar yapan bir yazar olduğuna vurgu yapan TZPKurdi, "Hamid Dılbahar hümanist kişiliğiyle her zaman Kürtçe'nin geliştirilmesi için çaba sarf etmiştir. Dılbahar birçok kişiye duruşuyla örnek olmuş ve Kürtçe'yi sevdirmiştir. Üyemiz 'yasadışı örgüte üye olmaktan' tutuklanmıştır. Bu devletin ikiyüzlülüğünü göstermektedir. Cumhurbaşkanı Avrupa'da Kürçe'nin önünde hiç bir engelin olmadığını söylüyor ama Türkiye'de Dılbahar'ın kalemine tahammül edilmemektedir. Bu gün tutuklanan Dılbahar değildir, tutuklanan Kürtçe'dir" dedi. Kürt dili ve kültürü için verilen mücadelenin her zaman devam edileceğini kaydeden TZPKurdi, "Tutuklanan her üyemiz, bizim için bir mücadele gerekçesi olmaktadır. Hiç bir güç Kürt Dili için verdiğimiz mücadeleden bizi alıkoyamaz. Biran önce üyemizin serbest bırakılmasını istiyoruz" çağrısını yaptı. Halka yapılan çağrıda ise "Dılbahar'ın şahsında 'Êdî Bes e, anadilde eğitim istiyoruz' kampanyasına sahip çıksınlar. Halkımız her yerde dilini geliştirmeli ve savunmalıdır" denildi. AZADİYA WELAT: DEVLET KENDİ HUKUKUNU DA TANIMIYOR Dilbihar’ın “örgüt propagandası” gibi komik bir gerekçe ile tutuklandığı tepkisinde bulunan Azadiya Welat Yazı İşleri Müdürü Emine Demir, “Biz Azadiya Welat gazetesi olarak Kürt gazeteci ve yazarlara karşı baskıları kınıyoruz” dedi. Hemid Dilbihar’ın kamuoyu tarafından tanındığı belirten Azadiya Welat, tutuklamanın yapılan adaletsizliği ve devletin Kürtler sözkonusu olunca kendi hukukunu bile tanımadığını gösterdiğine vurgu yaptı. Kürtçe gazete, Dilbihar’ın tutuklanmasını Kürt kültürü ve diline karşı devletin bir refleksi olarak gördüklerini ifade ederek, Dilbihar’ın bir an önce serbest bırakılarak bu adaletsizliğin giderilmesini istedi. Azadiya Welat Yazı İşleri Müdürü Emine Demir, Kürt dilinden ötürü Dilbihar’ın tutuklandığını belirterek Kürt halkını Dilbihar ve Kürtçe dil kampanyasına aktif destek sunmaya çağırdı. Demir, ulusal ve uluslar arası insan hakları kurumlarını da duyarlı olmaya çağırdı. ANF NEWS AGENCY-Rojaciwan |
"Terörle Mücadele"nin Sayıları Kafa Karıştırıyor
BİA Haber Merkezi - Ankara 17 Eylül 2008, Çarşamba Tolga KORKUT - tolgakorkut@bianet.org Genelkurmay Başkanı İlker Başbuğ, gazetecilerle yaptığı toplantıda, 24 yılda, "terörle mücadelede" 32 bin PKK militanının "etkisiz hale getirildiğini" söyledi. Rakamları, bugünkü Hürriyet'te, toplantıya katılan Enis Berberoğlu veriyor. Ancak bu rakamlar 1998'de biri Genelkurmay, diğeri dönemin cumhurbaşkanı Süleyman Demirel tarafından yapılan açıklamalarla birlikte okunduğunda, çatışmalı 24 yılın insani maliyetini hâlâ bilmediğimiz ortaya çıkıyor. "Etkisiz hale getirilen", ölen PKK militanlarıBaşbuğ'a göre toplam rakam yaralı ve sağ yakalananlarla 46 bin. Demirel'se ölen PKK militanlarının sayısını 23 bin 938, yaralılarınkini 749, sağ yakalananlarınkini 8 bin 693, teslim olanlarınkini 2 bin 304 olarak açıklamıştı.* Toplam sayı 35 bin 384. Demirel'den yaklaşık yedi ay önce, Kurmay Albay Bülent Dağsalı'nın Genelkurmay adına yaptığı açıklamadaysa "etkisiz hale getirilen" PKK militanlarının sayısı toplamda 40 bin 407.** Demirel'inkiyle karşılaştırıldığında, PKK lideri Abdullah Öcalan'ın Türkiye'ye getirildiği 1999'un başından, PKK'nin ateşkesi kaldırdığını duyurduğu 2005'e kadar geçen, çatışmanın görece düşük olduğu dönem de dahil, 10 yıl içinde yaklaşık 8 bin PKK militanının ölmüş, yaklaşık 2 bin 500'ünün de yaralı veya sağ olarak yakalanmış olması gerekiyor. Ancak Dağsalı'nın rakamlarına bakıldığında, Mayıs 1998'le Öcalan'ın getirildiği Şubat 1999 arasındaki çatışmanın yüksek olduğu dönem de dahil olmak üzere, 10 yılda "etkisiz hale getirilen" PKK militanının sayısı yaklaşık 6 bin. Ölen siviller |
Dünya değişirken DTP
Ahmet Altan-İşte şimdi dünya gerçekten değişiyor. Yeni bir döneme giriyor. Ve, biz de “yeni” bir aşamaya geçmenin nasıl sancılı ve ürkütücü bir şey olduğunu hep birlikte hem yaşıyor hem izliyoruz. Biliyorsunuz, insanlık için “yeni” bir döneme geçmek biraz yürümek gibidir, bir adımını ileri attığında öbür adımın hâlâ geridedir. Globalizmle ilk adımı attı insanlık. Şimdi arkada kalan adımını da atmaya hazırlanıyor. Dünya bir yandan bilgi çağına geçiyordu ama “para sahipleri” alışkanlıklarını hemen değiştiremiyorlardı. Hâlâ eski “usul” yatırımlarını sürdürüyorlardı. Eldeki parayla “rant” sağlamaya uğraşıyorlardı. Ve, en büyük rantın olduğu yere akıyordu para. En büyük rant da her zaman en riskli bölgedir. Yüzlerce milyar dolar Amerika’daki gayrimenkul piyasasına gitti. Paralar orada kabardı, şişti. O sektörün taşıyabileceğinden daha fazla para birikti. Sonunda da her şey çöktü. O piyasayla iş yapan bütün kuruluşlar teker teker batıyor şimdi. Onlarla ilişkili olan başka şirketler de batacak herhalde. Kapitalizm, dünya yeni bir döneme geçerken, “geçmişte” kalanları kendi vahşi yöntemiyle temizliyor. Onları ayıklıyor. Bütün dünyanın canını yakarak yapıyor bunu. Bu acıtıcı temizlikten sonra her şey durulduğunda, yeni yatırım alanlarına kayacak para. Yeni alışkanlıklar edinecek. Eskiyle ilişkisi büyük ölçüde kesilecek. Aslında siyaset denilen şey, böyle hırpalayıcı büyük değişimleri önceden sezip, insanların bundan çok fazla zarar görmesini engelleyecek önlemler almaktır. Ama her zaman böyle olmaz. Çünkü siyasetçiler, gelecekten çok “günle” ilgilenirler. Gelecekle ilgilenmek daha ziyade “aydınlara” düşer. Aydınları da pek dinlemez siyasetçiler. Sonunda da herkes acı çeker. Bu acı, kaçınılmaz olarak yaşanacak. Dünya daha epey sarsılır “paranın boynuzları” üstünde. Sonra sakinleşir. Yeni çağın eskiyle ilişkisi biraz daha kopar. Dünya, elbette sadece “parayla” sarsılmıyor. Paranın yer değiştirmesi, yatırım alanlarının farklılaşması, yeni buluşlar, teknolojiler, sınıfsal hareketlilikler, toplumların yapılarını, ilişkilerini, siyasetlerini de etkiliyor. Bütün çağ değişirken, bir toplumun yapısının aynı kalması mümkün mü? Bugün, “paranın” yarattığı depremi izlerken, bu depremin başka alanlarda görünmeyeceğini mi sanıyorsunuz? Sanırım bizim devletimiz öyle sanıyor. Hâlâ geçen yüzyıldaki yönetim modelini sürdürme peşindeler. Baksanıza, Anayasa Mahkememiz yeni bir siyasi parti kapatma davasını görüşüyor. Böyle geçmişi silip süpürerek ilerleyen bir zaman parçasında, eski alışkanlıklarda ısrar etmek sağlıklı bir sonuç verebilir mi? Deyin ki DTP’yi kapattılar, ne olacak? Kürt sorunu buharlaşıp uçacak mı? Yüzyıldır halledilmeyen meseleler hal yoluna mı girecek? Hayır. Daha beter olacak. Kürtler, onların siyaset yapmasına bile izin verilmediğini, kendilerine ikinci sınıf vatandaş muamelesi yapıldığını düşünecekler haklı olarak. Bunun sonucu ne olur sizce? Silahı susturur mu bu? Silahı, sadece insanların kendi haklarını ve isteklerini özgürce dile getirmeleri, bunun için örgütlenmeleri susturabilir. Bu ülkenin yıllarca Kürtlere çektirmediği çile kalmadı. Bütün bunların üstüne 2008 yılında bir kere daha partilerini kapatmak istiyorlar. Hiç bana bunun hukuki bir süreç olduğunu söylemeyin. Bu, bal gibi siyasi bir süreç. Türkiye’yi yönetenler, siyasi gelecek hakkında karar verirken, Amerika’dan başlayıp bütün dünyaya yayılan ekonomik krize iyi baksınlar. “Geçmişte kalma” diretmesi binlerce insanın geleceğini yok ederken, yüzlerce milyar doların batmasına yol açtı. Parayı yanlış kullanmanın bir bedeli var. Siyaseti yanlış kullanmanın da bir bedeli var. Türkiye bu tür yanlışlarda ısrar ederek bu bedeli ödemek istiyor mu gerçekten? Üstelik de böyle bir bedel ödememek mümkünken. Yeni bir çağa geçiyor dünya. Dünyanın parçası olarak Türkiye de yeni bir çağa geçmek zorunda. İnsanlığın, “arkada kalan adımı” nasıl sancıyla kaldırdığını gördük. Türkiye “arkadaki adım” olmakta böylesine diretirse, para dünyasında çekilen acı siyasette de çekilir. Biz baskıları çok denedik. Özgür ve eşit olmayı da denesek olmaz mı? Hayat her şeyi kafamıza vurarak mı öğretmeli? Birisi vurmadan o kafa çalışmıyor mu? taraf |
Kürt müziği tehdit altında
|
Başbuğ AKP ve'mehmetçik basın' ile mutabık
|
70'lik dedeye asker işkencesi
Vicdansızlar! |
